Stuey
Stuey vertelt het verhaal van één van de meeste legendarische pokerspelers aller tijden: Stuey Ungar. In deze film uit 2003 speelt Michael Imperioli, bekend van onder meer de Sopranos en Goodfellas, de volwassen Stu Ungar en neemt je mee in zijn een wereld van poker, gokken, drugs en vrouwen.
De film gaat van start met Ungar’s ultieme comeback door het winnen van een 3e WSOP Main Event titel. Hierna vertelt Ungar zelf zijn levensverhaal op het bed van een donkere hotelkamer aan een schimmige vreemdeling. Zijn levensverhaal bestaat uit scènes beginnend in zijn jeugd tot aan zijn laatste successen. We zien Stuey opgroeien op Manhattan, waar al snel blijkt dat hij een talent heeft voor kaarten. Op jonge leeftijd speelt hij al voor grote sommen geld en wordt hij gesteund door mensen uit het criminele circuit, die geld aan hem verdienen, maar hem ook beschermen. Naast Stuey’s buitengewone talent voor kaarten, zien we ook dat Stu Ungar een zwak heeft voor sportsbetting en hiermee vaak zijn (net) verdiende geld verliest. Door schulden moet Ungar vluchten naar Las Vegas, waar hij de legende werd die hij vandaag de dag is. In Las Vegas won Ungar verscheidene WSOP events, maar raakte hier hij ook aan de drugs, die hem uiteindelijk fataal werden en een vroegtijdig einde aan zijn leven maakte.
Het is duidelijk dat de schrijvers van deze film de biografie over Stu Ungar, One of a Kind, als leidraad genomen hebben voor deze film. Kenmerkende en belangrijke punten in Stu’s leven zijn in scènes gezet en geven zo een overzicht van een fascinerend leven vol hoogte- en dieptepunten.
Een nadeel van elke boekverfilming is dat veel onderwerpen en gebeurtenissen de film niet halen en helaas is dit ook het geval voor Stuey. Zijn moeizame verhouding met zijn moeder en zus zijn niet in de film verwerkt en ook van zijn overvloedig drugsgebruik zien we weinig terug in de film. Enkele zaken zijn ook helemaal niet in de film verwerkt of zijn juist daarentegen overdreven. Zo komt Stuey’s stiefzoon Richie, die door zelfmoord om het leven kwam, niet in de film voor en aan het einde van de film wordt de suggestie gewekt dat Ungar over zijn drugsverslaving heen was, terwijl hij in werkelijkheid steeds verder afgleed (volgens de biografie One of a Kind). Zijn afkickperiode op het einde van film is dan voornamelijk een verzinsel van de scriptschrijvers en lijkt niet berust op waarheid.
Uiteindelijk is de film wel de moeite waard is om te kijken, omdat je een inkijk krijgt in het leven van één van de meest legendarische pokeraars aller tijden. Het is de makers echter niet gelukt om je echt in te laten leven met Stuey en Ungar’s persoonlijkheid blijft helaas voornamelijk een flat character. De film blijft daarom helaas hangen op een oppervlakkig niveau en is niet het meesterwerk geworden, wat Stu Ungar verdiend zou hebben.
Deel dit artikel:
